Зміцер Дзядзенка
Прафесій шмат на свеце ёсць, куды ні гляну я:
Сантэхнік, медык, кадравік і трактарыст…
Мой сябра Пеця ўладкаваўся грамадзянінам,
Бо іншай працы не прымае арганізм.
Яму няпроста: ён штодня цяпер змагаецца
За грамадзянскую пазіцыю сваю.
Але народзец навакол не той трапляецца —
І не ў нагу ідуць, і хорам не пяюць.
Адна надзея
На дабрадзеяў —
Яны не ходзяць з рукой пустой:
Падкінуць грошай,
Бо ён харошы,
Ён грамадзянін, не абы-хто.
Штодзённа Пеця як з трыбуны надрываецца:
Ён крытыкуе амаральнасць і цынізм,
За нас усіх ён і хвалюецца, і каецца,
І хоча нават ваяваць за гуманізм.
На жаль, сярод электратату ёсць і спрытныя,
І Пеця з гэтае прычыны дужа злы:
Яны ківаюць на жытло яго элітнае,
А то — на «Лексус», дарагі яму… Казлы!
Адна надзея
На дабрадзеяў —
Яны не ходзяць з рукой пустой:
Падкінуць грошай,
Бо ён харошы,
Ён грамадзянін, не абы-хто.